We worden er gek van. Al dagen horen we een
geluid en we weten maar niet wat het is. In eerste instantie dachten we aan een
kraakje in de mast veroorzaakt door de vele windvlagen van de afgelopen dagen.
Jeetje, wat een pokkenweer hebben we gehad. Het gierde door de wanten met als
dieptepunt een dag non- stop regen. We waanden ons voor even weer in Nederland.
Cocoonen, dat hebben we gedaan. Filmpje kijken en Grey's Anatomy ( zit al in
seizoen 5...), theetje erbij en lekker onder een plaid! Er stond eergisteren
zelfs zuurkoolstamppot op het menu. Yummy!
Maar nee, het was geen kraakje in de mast. Is
het dan een kraakje in onze hersens? We hebben de afgelopen weken onze hoofden
gebroken over de vraag wel of niet naar de Kaap Verden varen. Niet naar de Kaap
Verden houdt in dat we vanaf La Gomera in één keer oversteken naar Martinique
in de Carieb. Dat wil zeggen 3,5 tot 4 weken op zee. Op de Oceaan bedoel ik.
Wél naar de Kaap Verden betekent dat we na een dag of 8 de reis onderbreken om
vervolgens alsnog 3 weken op diezelfde Oceaan te zitten. Voor- en nadelen wegen
we af. 3 weken aan een stuk water is minder dan 4. Dat is duidelijk. De Kaap
Verden zijn prachtig. Ongetwijfeld. Maar de nadelen zien we ook. We moeten ons
dan nog twéé keer opladen voor een oversteek. Bovendien verwachten we na een
week lekker ingeslingerd te zijn en moeten we ons ritme weer onderbreken. Lotte
van zeiljacht Rogue omschreef het zo mooi in haar blog. Een vacuüm, daar
belandt je in. Een vacuüm van 'zijn', waarin alle realiteitszin verdwijnt en de
dagen in elkaar overgaan. Een vacuüm van eenwording met elkaar, met Puff en de
elementen. Tenminste dat hopen we. En de vraag is of we dat wel willen
onderbreken om vervolgens weer van voren af aan te beginnen. Het zeilgebied is
niet gemakkelijk in de Kaap Verden en zijn de eilanden wat betreft natuur echt
zo anders als de Canarische Eilanden? Tenslotte, hebben we als we daar zijn wel
de rust om er echt van te genieten? Maar de doorslag gaf dat we gewoon zin
hebben in de oceaanoversteek. Inderdaad, zin om 4 weken op zee te zijn, zin om
gevacumeerd te worden en zin om in de Carieb ons anker te laten vallen!!! U
raadt het al, we gaan de oversteek in één ruk doen. Tenzij...er is altijd een
tenzij...het erg tegenvalt, het vacuüm uitblijft en we ons na een week voelen
als twee beurse pruimen die te veel heen en weer geslingerd zijn, zacht en een
beetje rottend. In dat geval stoppen we alsnog in de Kaap Verden.
Dat ei is gelegd. En het kraakje is er nog
steeds! Dan rest ons nog maar een ding en dat is het onderwaterschip bekijken.
Morgenochtend duikt Leon het water in om te kijken of daar een zeemonstertje
zit dat stiekem op onze romp klopt. Alle gekheid op een stokje. De check van
het onderwaterschip hoort natuurlijk bij de voorbereidingen voor de oversteek.
Want als het weer zich ontwikkelt zoals het lijkt te doen, dan gaan we dinsdag vertrekken. Dinsdag. Als in dinsdag. Ik ben daarom zeer ijverig bezig geweest
met een boodschappenlijst. Wat kook je als je 4 weken op zee zit? En wat heb je
dan aan boodschappen nodig? Dat is schrikbarend! 3 zakken aardappelen, 4kg
tomaten, 10 paprika's, 4 courgettes, 6 wortelen, 3 aubergines, 3 kg uien, 4
preien, 1 kool, 1 kg boontjes, 30 bananen, 30 appels, 45 mandarijnen, 4
meloenen en enkele mango´s. Daarnaast blikken groenten, blikken vlees en vis,
en uiteraard kilo's pasta, rijst en meel. En dan nog snacks en koekjes en
snoepjes en ga zo maar door. Ik durf te zeggen dat we met gemak 2 kubieke meter
aan voedsel bij ons zullen hebben. Daarnaast laden we Puff vol met 360 liter
water en 280 liter diesel. Ze heeft moeite haar waterlijn boven water te
houden. Straks hebben we voor het eerst een onderwaterlijn, een primeur!
Tussendoor vinden we gelukkig ook tijd voor
andere zaken. Een gezellig avondje pizza eten met crews van 6 Nederlandse
boten. Een voorlopig of definitief afscheid? Wie zal het zeggen. Al toeterend
stonden we daags erna op de steiger om eerst de Ti Sento en daarna de Volonté
uit te begeleiden. Vandaag ontdekten we, samen met Anna en Maarten van Ojalá,
La Gomera. 10 kilometer hebben we in de benen, door de bergen, langs rotsen en
kliffen. Het eiland is niets minder dan prachtig! Morgen hopen we ook nog een
dag op pad te gaan. Vanaf donderdag zullen de pijlen gericht zijn op de
oversteek. Ons driekleurenlicht moet nog aankomen op La Gomera en die moet als
eerste geïnstalleerd worden. Daarna rest ons voornamelijk nog boodschappen
doen.
En dan...dan moeten we gewoon losgooien. De ondergaande zon tegemoet zeilen, op zoek naar de cadans, naar het vacuum, op weg naar de overkant. Als in dinsdag.